[B] Bugün yine 'Eğitim' diyelim... Tabii serzenişimizi sürdürerek... Önceki gün Türkiye'nin hakikaten büyük bir sanat değeri olan ve keşfetmekte geç kaldığım için kendime çok kızdığım Anjelika Akbar'ın, Bahçeşehir Üniversitesi'ndeki 'İnter-Aktif Sohbet&Dinleti'sine katıldım... Eserlerin tınıları arasında şöyle bir düşünce alemine daldım... Kazakistan doğumlu Akbar... Bilim adamı bir ve müzisyen bir babanın, yine müzisyen bir annenin kızı Akbar... Üstün yetenekli çocukların eğitim aldığı bir okulda eğitim görmüş... O üstünyetenekli olduğu kadar, Kazakistan doğumlu olduğu için de şanslı... Neden mi? Biz yıllarca 'Kızıl Elma' rüyaları gördük, sonra da Özal'ın bir gazına geldik; yok 'Orta Asya Türk Birliği', yok 'Kızıl Elma Gerçek Olacak' diye... Yahu adamlar seni ne yapsınlar... Kazakistan, Tacikistan, Kırgızistan, Azerbaycan ve Türkmenistan... 71 sene boyunca,hani o bizim çok kızdığımız, öcü gibi çok korktuğumuz Komunist Rusya hegamonyası'nda yaşadılar... Evet, çeşit çeşit çikolataar yiyemediler, bir kere giyip bir daha giyilemeyen ve sadece markası olan jeanlar, swit-shirt'ler giyemediler... Yılda bir sıfır araba çekemediler altlarına... Ama o rejim; insanların insan olmasnı sağlayan her türlü manevi koşulu sağladı onlara... Sanki Anayasaları'nın 'Kişi Temel Hak ve Standartları'nı belirleyen maddesinde; 'Her birey ya spor, ya müzik ya da herhangi bir sanat dalı ile ilgilenmek zorundadır' gibi gizli bir bend vardı... Zira Komunist Rus vatandaşlarının yüzde 98'inin, muhakkak surette ikinci bir hobi ya da meslek anlamında uğraşı vardı... Kalan yüzde 2'yi sorarsanız; onlar da eğitilemez zihinsel engellilermiş... Hani İstanbul'da 8-10 tane kültür sarayımız olduğu için seviniyoruz ya, Bişkek'tebu sayı 35, Taşkent'te 40, Bişkek'te 38, Bakü'de 55... Moskova'da 87... Tacikistan bu konuda biraz geri kalmış ama, kalan tüm Türk Cumhuriyetleri'nde üç evden ikisinde mutlaka piyano var. Kalan evdekilerden biri de mutlaka piyano ya da keman çalabiliyor... Her 10 bireyden biri sporcu, ikisi görsel sanatlarla ilgileniyor, yedisi ise müziğin özellikle de otantik ya da klasik alanı ile mutlaka ilgilenior, iracı olarak tabii... Orta Asya Türk Cumhuriyetleri'de yaşayan nüfusun konsere ya da tiyatroya gitme oranı yüzde 87... Kalan kesim ise, futbol haricinde bir spor dalının müdavimi... Yani ot gibi yaşayan birini bulmak neredeyse imkansız... Bu bir zamanlar Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birilği olarak anılan sınırların tamamını kapsıyor... Yılda bireybaşına kitap okuma oranı zaman zaman '8'i zaman zaman ise '12'yi buluyor.. Adamların step-bozkır köylerinde bile mutlaka kütüphaneleri var... Hata sonları dolup taşıyor... Biz ise, hala 'Açılım' peşindeyiz, polis akademisine gayrimüslimler için bir ibadethane açtık diye, havalara uçuyoruz. Üstelik kendi Alevi yurttaşlarımızın ibatehnaleri Cemevleri'ni resmi kimliğe kavuşturmadan... Biz daha okullarımızda, Alevi kültürünü tanımadık ki; bu kültür bizim has Anadolu kültürümüz; nerde kaldı konser, opera, bale, klasikler, romanlar; kitaplar... Kütüphanecilik Haftası bu hafta; okullardaki göstermelik birkaç söyleşiyi saymazsak, Türkiye genelinde kaç etkinlikr yapıldı ve yapılacak bu senebiliyor musunuz? Sadece on dört... Oysa aynı kapasitedeki bir etkenlikte; sadece Kazakistan'da şimdiden planlanmı 57 etkinilk varmış. Azerbaycan'da 58, Rusya'da 135... Anlayacağınız, 'Kızıl Elma' hayali; 'Çürük Elma'dan farksız... Ne yazık ki...[/B]